شب فراق که داند که تا سحر چند است
مگر کسي که به زندان عشق دربند است

پيام من که رساند به يار مهرگسل
که برشکستي و ما را هنوز پيوند است

بيا که بر سر کويت بساط چهره ماست
به جاي خاک که در زير پايت افکنده‌ست

فراق يار که پيش تو کاه برگي نيست
بيا و بر دل من بين که کوه الوند است
[گل][گل][گل][گل]