تا بحال شنيده اي صداي ناله اي مقدس را
شايد از بالاترين جاي آسمان باشد
شايد خداي تو هم غصه دارد
و جبروت
اين ضخيم ترين پرده خلقت
هميشه اين ناله را در پس خود پنهان داشته
و اين غم
گاهي از دشتي پر از خون و گرما
پر از عطش همخوابه با آب روان
و گاهي درنگاه تو
وقتي دستانت آرام مي سوزد
بي صدا پيداست
آرام باش
هميشه همين خواهد بود