بالاخره دروازه ميدان برايش باز شد
فکر مي کرد پر از تماشاگر است
شايد بود
چيزي شبيه استاديومي در رم اما اينجايي اش را تصور کن
چرخيد
رقصيد
برايش دست زدند
اما از چشمهايشان ترسيد
آنقدر ترسيد که آرزو کرد تماشاچيان دور ميدان نباشند
وهمي خيالي فتوشاپي چيزي
پيرون که زد از ميدان
خواست مثل هميشه به آينده و اميد تازه اي حواله دهد خودش را
اينبار نشد
موهايش سپيد شد
کمرش خم شده بود
بايد چيزي را برخلاف ميل هميشه رندش به گردن مي گرفت
اي کاش نيامده بود
باورت مي شود؟ ديشب اتفاق افتاد